Mos me jepni cdo gje qe kerkoj.
Disa here kerkoj, qe te shikoj se sa larg do te me lini te shkoj.
Mos me bertisni, sepse me mesoni qe edhe une te veproj ne kete menyre, qe nuk deshiroj ta ndjek.
Mos me urdheroni gjithmone.
Me pyesni.
Nese, me premtoni te me jepni dicka, bejeni.
Mos me krahasoni me te tjeret, ne menyre te vecante me vellezerit (motrat) e mi.
Mos nderroni mendim, per ate cfare une duhet te bej.
Vendosni dhe qendroni te palekundshem.
Me lini edhe mua te bej disa gjera, sepse ndryshe nuk do te mesoj kurre.
Mos me thoni: “beje kete, sepse disa here as qe e dini arsyen”.
Nese beni gabim, pranojeni. Me ndihmon edhe mua qe te pranoj gabimet e mia.
Mos me kerkoni qe te bej gjera, qe as ju vete nuk i beni.
Me mesoni qe te njoh dhe te dua perendine.
Nese ju them nje problem timin, mos me thoni se nuk keni kohe per budallalleqe te tilla, ose se kjo nuk eshte dicka e rendesishme.
Mundohuni qe te me kuptoni dhe te me ndihmoni!
© bukuri.com
2 comments on “Letra e një fëmije për prindërit e tij”